Akcija
Zlatna jabuka i devet paunica
ZLATNA KNJIGA – Dragan R. Filipović
Negde između čiste fantastike, SF literature i glavnog toka, odvija se ova brilijantna sprdačina sa dobro doziranim satiričnim žaokama, bez mogućnosti da bude ukroćena i do kraja shvaćena. Odavno nije bilo tako "razbarušeno-organizovane" i od početka do kraja kreativnom energijom nabijene knjige.
Zlatna knjiga ima sve elemente moderne filmske montaže prilagođene gradu Užicu u dva istorijska perioda; prati brojne obične ljude u socijalnom i duhovnom posrnuću poslednjih dana Jugoslavije, prinuđene da se hvataju ukoštac sa starom magijom i mitskim situacijama kada se mnogi snovi raspršuju a poneki i ostvaruju.
ZLI DUSI I-II deo– F. M. Dostojevski
Roman u dve knjige.
Ovo delo ima specifičnu političku podlogu koja ga donekle izdvaja od ostalih romana Dostojevskog – govori se o pravcu kretanja novog vremena, o sukobu „zapadnjaka“ i „narodnjaka“, o političkom i moralnom nihilizmu.
Centralnu ulogu u romanu igra lik Nikolaja Vsevolodoviča Stavrogina. Oko njega se zasniva radnja ovog dela. Međutim, da bi se razumela ideja i ideja Dostojevskog vezana za roman, odnosno da bi se otkrile najveće zasluge i dometi tog romana, potrebno je razlikovati centralnu od glavne, odnosno primarnu i odlučujuću ulogu. Ovo poslednje ne pripada liku Stavrogina i tu leži možda najveća finoća pisčevog velemajstorskog poteza odigranog u romanu, koji se suštinski razlikuje od ostalih dela Dostojevskog.
Međutim, Dostojevski ne bi bio to što jeste kad bi roman ograničio samo na njegov istorijski kontekst. U knjizi se tanano ispituje psihologija junaka, motivi čovekovog ponašanja, uzroci i posledice ljudskih postupaka, apsurdnost i paradoksalnost života, sukob generacija, samoubistvo.
Zona Zamfirova- Stevan Sremac
Velika književnost uvek iznova inspiriše, a odličan dokaz za ovu tvrdnju su upravo Zona Zamfirova i njene savremene, veoma popularne ekranizacije. Ovo delo Stevana Sremca u našem izdanju prati predgovor prof. dr Dušana Ivanića, jednog od najvećih tumača srpske književnosti tog perioda. Ivanić svoju iscrpnu i nadasve zanimljivu analizu dela završava rečima:
Ono čime je ovaj pisac na prepad osvojio srpsku čitalačku publiku krajem XIX vijeka živo je, evo, još uvijek i početkom XXI vijeka. Promijenile su se okolnosti, čak i jezik, ali je ostalo uživanje u smijehu, bilo da taj smijeh dolazi od nelogičnosti, od neočekivane igre smisla, apsurda, ili pak od slabosti samog čovjeka koji se smije odrazima svoga lika.