Istorija

Istorija Srba, autora Vladimira Ćorovića predstavlja sveobuhvatnu istorija srpskog naroda i zemalja. U knjizi je predstavljena srpska istorija od  najranijih dana pa do savremenog doba. Od prodiranja Slovena na Balkan, preko uspona srpske države, dugog ropstva pod Turcima, seoba i rasejanja, ustanka i preporoda naroda i države… pa sve do Drugog svetskog rata. Sveobuhvatna priča o istoriji srpskog naroda, ispunjenoj kako pobedama tako i žrtvama. Potpun prikaz ne samo istorije Srba, već i njenih suseda – kao i međusobnih odnosa. Detaljan opis ključnih trenutaka u srpskoj istoriji i analiza njihovih posledica. Ovo neprocenjivo delo predstavlja celoviti sintetički pregled srpske prošlosti koja iz pera ovog našeg darovitog i marljivog istoričara biva sasvim razumljiva i manje upućenim čitaocima.

Istorija Srba – PRVI PERIOD

I Prodiranje Slovena na Balkan II Sloveni sa Avarima III Sloveni naseljavaju Balkan IV Balkanska kultura u doba seobe Slovena V Slovenska plemena i njihova kultura VI Organizacija slovenskih plemena na Balkanu

Istorija Srba – DRUGI PERIOD

I Bugari i balkanski Sloveni II Prvi zajednički pokret Srba, Hrvata i Slovenaca III Prva srpska država IV Pokrštavanje Južnih Slovena V Srbi između Vizantije, Hrvatske i Bugarske VI Država makedonskih Slovena VII Zetska država VIII Srbija za vreme borbi Vizantije i Ugarske

Istorija Srba – TREĆI PERIOD

I Stefan Nemanja II Latinsko carstvo i stvaranje Srpske kraljevine III Srpske međusobne razmirice IV Zapadnjačka orijentacija u Srbiji V Srbija kao glavna balkanska država VI Potiskivanje Bugara kao srpskih takmaca VII Stvaranje srpskog carstva VIII Delo cara Dušana IX Raspad Srpske carevine X Marička pogibija XI Bosna kao kraljevina XII Bosna kao stožer nove srpskohrvatske države XIII Boj na Kosovu

Istorija Srba – ČETVRTI PERIOD

I Srbi između Turaka i Mađara II Mađarska prevlast u Bosni i Srbiji III Bosanski razdori IV Oporavljena Srbija V Despot Đurađ Branković VI Prvi pad Srbije VII Razlaz između despota i Mađara VIII Pad Srbije IX Pad Bosne X Stvaranje nove srpske despotovine XI Pad Hercegovine XII Pad Crne Gore

PETI PERIOD

I Turski zamah II Srpska despotovina u Sremu III Dubrovačka republika

ŠESTI PERIOD

I Srbi pod tuđom vlašću II Turska osvajanja III Nove srpske seobe IV Obnova Pećke patrijaršije V Preokret u držanju Srba VI Verski pokreti VII Dalje borbe s Turcima VIII Velika seoba Srba u Austriju IX Srbi u Ugarskoj X Oslobođenje Crne Gore XI Novi saveznički rat protiv Turaka XII Ruski uticaj među Srbima XIII Austrijski porazi XIV Ruski uticaj u Crnoj Gori i susedstvu XV Kočina krajina XVI Duhovno oslobođenje Srba XVII Razmah Crnogoraca

NOVO DOBA

I Začeci ustanka u Srbiji II Početak ustanka u Srbiji III Razvoj ustanka IV Francuska politika prema Srbima V Rusko-srpski savez VI Slom Srbije VII Drugi ustanak VIII Srbija kao samoupravna država IX Ustanci bosanskih muslimana X Krize u Srbiji XI Srpski pokret 1848. godine XII Crna Gora kao svetovna država XIII Nacionalni i književni romantizam kod Srba XIV Političke i duhovne krize u Srbiji XV Put na Berlinski kongres XVI Austrougarska prevlast XVII Srpsko-bugarski rat i njegove posledice XVIII Poslednji Obrenović XIX Polet Srbije XX Balkanski ratovi XXI Nova omladina XXII Sarajevski atentat XXIII Svetski rat XXIV Ujedinjenje XXV Vlada kralja Aleksandra XXVI Između dva svetska rata

Prodiranje Slovena na Balkan

Seoba ili veliko pomeranje naroda, koje je počelo uzimati sve većeg maha od II veka posle Hrista, beše jedan od najznačajnijih pokreta u istoriji Evrope. On je, kako je to lepo primećeno, značio u isto vreme i raspadanje i obnovu. Stari svet, kome je politički bila glavni predstavnik moćna Rimska imperija, uzmicao je i padao pod neodoljivom navalom svežih i aktivnih plemena, koja su, najpre sa severa, a posle i sa istoka, stremila prema njegovim središtima. „Kako za našu državu nastaju već poslednja vremena“, pisao je još Tacit u svojoj Germaniji, „najbolje što nam još sreća može da pokloni jeste nesloga među neprijateljima.“ Uzroci i motivi za ta velika pomeranja čitavih plemena i naroda raznovrsni su i veoma složeni, ali je njihov proces gotovo po pravilu morao dovoditi do sukoba sa Rimljanima. Ovi su daleko istakli svoje državne granice: izazivali su na dosta strana svojim osvajačkim prohtevima reakcije ugroženih i držali su pod svojom vlašću sve glavne prilaze za srednju i južnu Evropu i njena najplodnija i najpitomija područja. Već krajem II veka vode se borbe na dunavskoj liniji između Rimljana i germanskih plemena koja su u pokretu, a ekspanzivni i mnogobrojni Goti dopiru sve do obala Crnoga mora, da se u narednom veku, s pojedinim odredima, prebace pustošeći Malu Aziju i podnožje Kavkaza. Od sredine III veka počinje gotska ofanziva na Balkansko poluostrvo, izvođena pretežno iz stare Dakije a današnje Rumunije. Osećajući teškoće održavanja suviše dalekih i rastegnutih granica, Rimljani se rešavaju, pred kraj III veka, da napuste izvesne oblasti, kao na primer istaknutu Dakiju, pa da na prirodno povoljnijim granicama, sa više koncentracije snaga, izvrše bolju organizaciju odbrane. Ali carstvu nije bilo pomoći. Iako je opasnost od nasrtljivih varvara bila očigledna, u imperiji se ipak, u nekoliko mahova i na nekoliko strana, vode ogorčene borbe raznih pretendenata za carski presto. Nekoliko takvih obračuna završeno je i na balkanskom području, neki gotovo pred očima spoljašnjih neprijatelja. U mnogo prilika traži se saradnja tuđinaca i za tu saradnju žrtvuju se krupni državni interesi…